Spel: Hadrian's Wall
Ontwerper: Bobby Hill
Uitgever: Garphill Games, Renegade Games Studios
Aantal spelers: 1-6
Opzettijd: ± 3 minutes
Speelduur: ± 60 minutes
Winconditie: verbeter je score en bijbehorende titel, of winst/verlies in de campagne
AI/automa: nee
hoe het solospel werkt
In Hadrian's Wall heb je een kunstmatige buur nodig om spullen van te lenen. Schud een extra stapel Romeinen en draai elk jaar twee nieuwe kaarten open. Je kunt dit AI-deck gebruiken om een verkenner op pad te sturen of om goederen te kopen op de markt. Telkens wanneer je een van de polyomino's of goederen van je nepbuur gebruikt, plaats je de vereiste grondstof op de kaart in plaats van in de voorraad. Trek aan het einde van het jaar één extra Pict-kaart voor elke grondstof die je aan je nepbuur hebt gegeven, en reset dat deck voor het volgende jaar.
soloregels
Het solospel wordt achter in de spelregels op een duidelijke manier uitgelegd. De rest van de spelregels zijn goed gestructureerd, zodat je makkelijk iets kunt opzoeken tijdens het spel.
verdwenen in solo
Dit is een flip and fill (draai een kaart om, vul iets in) met een sterke worker placement nadruk. Daarnaast combineert Hadrian's Wall het opbouwen van een motor met het managen van je kaarten, en zit er vooral het mechanisme tech tracks in. Er zijn geen mechanismen weggelaten voor het solospel. Je tegenstander krijgt geen extra middelen doordat jij ze betaalt voor scout- of koopmansacties, maar je moet wel extra Pict-kaarten trekken.
sologedachten
positief
Een flip and fill die een uur duurt? Ja graag. Dit is geen licht spel, en dat hoeft ook niet. In plaats daarvan is dit een sterke tableaubouwer en motorbouwer, met wat toegevoegd kaartmanagement. Dankzij het Romeinendeck speel je nooit twee keer hetzelfde spel, want je optimaliseert je keuzes op basis van de kaarten die je hebt gekozen. En dan zijn er ook nog drie moeilijkheidsgradaties én een solocampagne op Boardgamegeek.
negatief
Laten we een beetje muggenziften, want ik heb niet echt negatieve punten: er komt wat geluk bij kijken bij het trekken van de Pict-kaarten. Je kunt geluk hebben en precies de aanvallen trekken die je wilt, of je hebt pech, trekt 6 linker aanvalskaarten en ziet je verdediging voor je ogen afbrokkelen. Maar er zijn manieren om het geluk wat te dempen, dus heel erg is dit niet.
Een tweede niet echt negatieve negatief: ik wou dat de solocampagne gewoon in de doos zat.
Nitpick nummer 3: er is geen set Romeinen waar een vrouw op is afgebeeld. Alleen bijzonder mannelijke Romeinse kerels. En na de overvloed aan vrouwen in Raiders of Scythia is dat toch wel een beetje een teleurstelling. Maar laten we wel wezen: het is op geen enkele manier iets dat het spel bederft.
huisregels
Facepalm je voorhoofd, elke keer dat je vergeet om het AI-deck te vernieuwen. En print die officiële solo-campagne even, te vinden in de sectie 'files' op Boardgamegeek.
oordeel
Een boel paden om te ontdekken, veel keuzes om te maken, en veel strategieën om te implementeren: dit is de zwaarste flip and fill in mijn verzameling. Dat betekent dat ik het minder vaak speel dan een Cartographers, terwijl Hadrian's Wall wel hoog in mijn favorieten staat. Want wie wil er nou niet twee pagina's met fijne wegstreepvakjes om in te vullen? Je mag een beetje tetrissen, je kunt wat contracten vervullen, je bouwt een motortje op en er is dat prachtige artwork van Sam Phillips om naar te kijken. Ik kan niet wachten op het derde spel in de Ancient Anthology-serie dat hij gaat illustreren: Legacy of Yu, die in 2022 gekickstart wordt.
Opmerkingen